ارتباط پهنای حلقه رویش و ویژگی های آوندی در توسکای قشلاقی (alnus glutinosa)

بررسی تغییرات درون درختی پهنای حلقه های رویشی و ویژگی های آوندی از دیرباز مورد توجه پژوهشگران علوم چوب، اقلیم شناسان درختی و فیزیولوژیست های گیاهی بوده است. با این حال ارتباط درونی و تاثیرپذیری متقابل این ویژگی ها از یکدیگر کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پرسش اصلی این است که آیا الگوی ارتباط بین ویژگی های آوندی با هم و با پهنای حلقه رویش در همه پهن برگان و رویشگاه ها یکسان است؟ و یا ممکن است حتی یک گونه در رویشگاه های مختلف، استراتژی های متفاوتی برای واکنش به محیط خارجی اتخاذ کند؟ برای پاسخ به این پرسش ها، دو منطقه با ریزاقلیم کاملاً متفاوت (خشک و لب شور) از اطراف شهرستان آستارا بعنوان دو رویشگاه متفاوت گونه توسکا قشلاقی (alnus glutinosa) انتخاب شدند. از هر رویشگاه تعدادی درخت انتخاب و از آنها دیسک یا مغزی تهیه شد. پس از آماده سازی های اولیه، با استفاده از میکروتوم از از این نمونه ها، مقاطع عرضی از پوست به مغز تهیه شدپس از اسکن مقاطع عرضی، با استفاده از نرم افزار ویرایش تصویر، پهنای حلقه رویشی trw)) ، میانگین اندازه آوندها (avla)، تعداد آوند در واحد سطح (vf) و تخلخل حلقه (porosity) در 20 حلقه رویشی آخر هر درخت اندازه گیری شدند. ارتباط درونی این ویژگی ها با هم به تفکیک هر رویشگاه با استفاده از آزمون های مختلف آماری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که ارتباط درونی و متقابل بین ویژگی های آوندی و پهنای حلقه رویش در دو رویشگاه مشابه بود. بطورخلاصه، می توان گفت که فارغ از نوع رویشگاه و تغییرات آب و هوایی، هرگاه پهنای حلقه های رویشی درختان توسکا افزایش یابد، تعداد آوند در واحد سطح حلقه کمتر خواهد شد و این دو ویژگی آناتومی تحت کنترل یک نوع مولفه قرار دارند ولی avla متاثر از مولفه متفاوتی بوده و به پهنای حلقه رویشی درخت وابسته نیست.